Vorig jaar zakte Naomi Steijger af naar het festival met het uitstekende Zwermelingen. Dit jaar staat ze er terug met een inkijk in haar nóg straffere podcast De zeven levens van Betty – het verhaal van een vermoorde sekswerker, maar evenzeer dat van Naomi, het kassameisje van het Erotisch Museum op de Amsterdamse Wallen.
Intussen is Naomi vanzelfsprekend uitgegroeid tot een van de opmerkelijkste podcastmakers van Nederland, maar ooit hoorde ze vanachter haar kassa op de Wallen de wildste en helaas ook noodlottigste cowboyverhalen. Zoals dat van Betty Szabo, “die in 2009 hiernaast in de peeskamer werd vermoord. Het leek wel een slachthuis – bloed overal – en de moordenaar is nooit gevonden.” Geef toe: dat klinkt als het begin van een instant legendarische truecrimepodcast – een weerloze sekswerker wordt het slachtoffer van een bloeddorstige moordenaar en natúúrlijk doet niemand de moeite om de moord op te lossen – en zo dacht ook Naomi erover.
Maar van zodra ze dieper in het verhaal begint te graven, krijgt ze al snel een rijker beeld van Betty. Want na een moord wordt iemand in geen tijd een stereotype, merkt Naomi op. Het geromantiseerde slachtoffer, de tang die het over zichzelf heeft afgeroepen of, welja, de 'hoer' die moet begrijpen dat dit nu eenmaal het risico van het vak is. Betty kan daar zelf niets meer tegenin brengen. Maar Naomi wel. In zeven afleveringen – de reeks start in oktober – schetst ze een beeld dat voorbijgaat aan de sensatie. Dit verhaal begint dan wel met een dood meisje, het eindigt met haar wederopstanding.
Op een dag vindt Sander Schattefor in het bos achter zijn huis een pakketje met daarin een dagboek, een Poolse bijbel en pasfoto’s. Een vrouw met donkerbruine ogen kijkt hem strak aan. Wie is ze en wat is er met haar gebeurd? Samen met Naomi Steijger gaat Sander naar haar op zoek. Het wordt een zoektocht die hen tot bij onder meer enkele arbeidsmigranten brengt die hun werk en daardoor ook hun onderdak zijn kwijtgeraakt.
